Rik Van Belle is al lang gefascineerd door de ruime regio van de Himalaya. Van Ladakh tot Kerala, over Nepal en Bhutan tot Tibet: hij verkent op geregelde basis deze bestemmingen en ontwerpt op basis daarvan met zijn bedrijf MyHimalaya programma’s, ook op maat, aangepast aan de wensen en het niveau van de reiziger. Overigens: de Himalayaregio hoeft niet per se synoniem te staan van doorgedreven trekkings. Ook voor cultuurliefhebbers en levensgenieters hebben deze bestemmingen fraais in petto.
Waarom begin je überhaupt een touroperator voor reizen naar de Himalaya?
Rik: “Ik geloof sterk in specialisatie. Als reisorganisatie moet je echt weten waarover je spreekt, uit de eerste hand, niet uit een brochure. Ik reisde 20 jaar geleden voor het eerst naar Nepal en India en die regio sprak me onmiddellijk aan. Ik bleef er bijna een jaar, trok rond met de rugzak en maakte verschillende trektochten door de bergen. In België ging ik nadien aan de slag bij een reisorganisatie die ook trips in de Himalaya aanbood. Ik kon me daar verder in de regio verdiepen en ging vaak terug op verkenning. Ik leerde er ook de hele technische kant van het organiseren van reizen kennen. En zo besloot ik enkele jaren terug om een gespecialiseerde touroperator voor de Himalaya op te richten”.
Rik: “Wat me zo aantrekt, is de unieke mix van natuur, cultuur en bevoking. Het klinkt cliché, maar toch: je hebt enerzijds die grootste bergen ter wereld, prachtige valleien, hoogwoestijnen, dingen die je op weinig andere plaatsen vindt. Anderzijds is er ook de enorme culturele variatie: moslims in Kashmir, hindoes in Nepal en India, boeddhisten in Bhutan en Tibet. En het leeft er allemaal nog, het is geen dode cultuur van musea! Je kan er belanden in boeddhistische tempels die zo lijken weggelopen te zijn uit een ver verleden, met monniken die zitten te bidden en te mediteren. Vooral de mensen in de Himalaya vind ik fascinerend. Ze leven soms in barre omstandigheden en proberen er het beste van te maken. De natuur kan hard zijn en toch zijn/lijken ze grotendeels zeer gelukkig. Er wordt veel gelachen om de kleine dingen des levens, de gastvrijheid is hartverwarmend. In sommige steden als Kathmandu is het andere koek: soms is dat een echte stadsjungle, maar het contrast als je nadien dan door de bergen stapt, is des te intenser. In de Himalaya kom ik volledig tot rust. Geen stress, leven op het ritme van de natuur, met de kippen op en van stok, stil genieten van de zichten, een frisse pint na een dagje trekken, rond een kachel zitten met een kop gemberthee terwijl het buiten vriest dat het kraakt”.
Kan de reiziger bij jou terecht voor Himalaya trekkings & bergbeklimmingen?
Rik: “De grote expedities naar de achtduizenders doen we niet. Daarvoor zijn er zeer gespecialiseerde agentschappen. Persoonlijk geloof ik niet in de commercialisering van de Everestbeklimmingen. Laat dat aan echte klimmers die al jaren voor hun passie leven en trainen, en niet aan avonturiers die enkele tienduizenden dollars neer tellen om zich op sleeptouw te laten nemen. Wij organiseren vooral trekkings. Dat is een tocht door de bergen zonder ijsbijlen, touwen… Zulke tochten bestaan op elk niveau: lichte tochten die niet zwaarder zijn dan een dagje wandelen in de Ardennen, maar je hebt ook tochten van verschillende weken waarvoor een fikse conditie en mentale weerbaarheid nodig zijn. Niet enkel supersportieve mensen kunnen dus naar de Himalaya! We hebben vaak 65+ers en gezinnen met kinderen, die er ook de tijd van hun leven beleven, op hun niveau. Een gezonde basisconditie volstaat om het Himalayagevoel te ervaren”
Wat maakt de specificiteit uit van elk van die landen? Waarom moet ik naar bijv. Nepal en niet Bhutan, of kies ik beter India? Is dat alleen een kwestie van budget?
Rik: “Ik houd er aan om reizigers correct advies te geven. Het klimaat speelt een heel belangrijke rol. Mensen naar de Everest sturen in de zomermaanden is gewoon niet correct, ze zullen geen berg zien door wolken en regen. In de Indische Himalaya is het in die periode net wel mooi weer. Budget speelt inderdaad ook een rol. Bhutan is duur, India zweeft er ergens tussenin en Nepal is het goedkoopst. Toch is de tijd voorbij dat je voor 10USD per dag naar de Himalaya kan. Het wordt allemaal iets professioneler ter plekke, de accommodatie wordt beter en de lokale bevolking is zelfbewuster geworden. Men beseft nu gelukkig dat kwaliteit zijn prijs heeft, zoals overal ter wereld. Nepal is een paradijs voor natuurliefhebbers, voor mensen die houden van wandelen, van spontane contacten met de bevolking. Als je echt de hoge toppen wil zien, is Nepal ‘the place to be’ -al stappend maar ook met een mountainflight. Hoewel er behoorlijk wat schade is door de aardbeving van 2015 zijn veel van de oude tempels toch nog goed bewaard. Omdat Nepalezen vrij westers georienteerd zijn, is het van de drie bestemmingen ongetwijfeld de meest toegankelijke”.
“India is dan weer zeer gevarieerd, maar wat het Himalaya-gedeelte betreft, tref je in Ladakh boeddhisme aan in zijn meest pure vorm, een beetje zoals in films als Seven Year’s in Tibet. Indrukwekkende kloosters tegen rotswanden, monniken in rode gewaden en een bizarre natuur van groene valleien en dorre maanlandschappen. Bhutan tenslotte is een droom van veel reizigers. De befaamde dzongs (versterkte kloosterburchten) vind je nergens anders. De hele maatschappij is er doordesemd van het boeddhisme, dus zijn de dzongs prachtig bewaard en worden ze goed onderhouden. Reizen in Bhutan kan trouwens ook zeer comfortabel: mooie hotels, minder toerisme. De wegen zijn echter soms ronduit slecht. Bhutan is niet de ‘hoge Himalaya’. De bergen zijn echter dicht bebost: bijna 70% van het land bestaat uit bossen. Dit staat trouwens zo in de grondwet ingeschreven. Het is een perfecte bestemming voor meerwaardezoekers die tot rust willen komen.
Bhutan is een van de meest exclusieve bestemmingen ter wereld. En dat willen ze, door een fikse dagprijs (200 euro), graag zo houden. Wat is voor jou toch een doorslaggevende reden om daar naartoe te reizen?
Rik: “Bhutan is vooral een land dat je moet ervaren en beleven. Het leven loopt er rustig op het ritme van het land en de seizoenen. Zelfs het grootste stresskonijn komt er tot rust. De boeddhistische cultuur is er echt authentiek: het is geen openluchtmuseum. De mensen zijn uitermate vriendelijk en de infrastructuur staat relatief op punt. Iedereen die er heen gaat, komt tevreden en toch verwonderd terug. Het is slow travel en onthaasten op zijn best”.
Nepal, en meer bepaald de vallei rond de hoofdstad Kahmandu, is in 2015 getroffen door een fikse aardbeving. Hoe zit het daar intussen met de toeristische infrastructuur en reizen naar dat land? Kan dat weer onbekommerd?
Rik: “De aardbeving heeft inderdaad heel wat schade aangericht en in sommige (landelijke) districten moet men zelfs nog met de heropbouw beginnen. Maar de hele toeristische infrastructuur functioneert weer als tevoren. Alle trekkingroutes zijn open en kunnen weer normaal bewandeld worden, alle hotels werken normaal en ook het transport verloopt als voorheen. De bekendste tempels als Bodnath en Swayambunath zijn volledig hersteld. Je kan dus perfect naar Nepal reizen. Het land is trouwens aan een opmerkelijke remonte bezig: er komen momenteel meer toeristen dan voor de aardbeving. Tegelijkertijd heeft de aardbeving ook voor een bewustzijn gezorgd: er wordt opnieuw ingezet op kwaliteit. Men probeert ook een ander publiek te bereiken dat comfortabeler wil reizen en dat een hogere bijdrage levert aan het herstel van het land”.
Organiseren jullie trouwens ook reizen naar twee andere uithoeken van de Himalaya, zijnde Pakistan dat daar toch ook bij aanleunt en Tibet?
Rik: “Tibet geeft me altijd een ambivalent gevoel. De repressie door China heeft het land geen goed gedaan. De Chinezen sluiten om de haverklap de grenzen wat ons soms voor organisatorische problemen stelt. Pakistan zal zich hopelijk over enkele jaren weer herstellen. Druppelsgewijs keren de eerste toeristen terug en ook wij plannen binnenkort een nieuwe verkenning. Het land heeft zijn imago echter helemaal tegen door de voortdurende berichtgeving over moslimextremisme.
Welke gebieden of regio’s in de Himalaya staan bij jou zelf met stip genoteerd? Met andere woorden: We zijn op zoek naar geheimtips!
Rik: “Een persoonlijke favoriet is Kashmir. Ooit dé toeristische bestemming in India, maar nu in de vergeethoek geraakt door politieke strubbelingen. Gecombineerd met Ladakh is het echter een prachtige en zeer authentieke bestemming waar je oprechte moslimgastvrijheid ervaart. Ik reis er elk jaar heen en verblijf er op een houseboat in Srinagar, een prachtige ervaring. Ook met stip genoteerd is Zanskar, een uithoek van Ladakh. Een vallei die moeilijk bereikbaar is maar die de perfecte mix van cultuur, natuur en avontuur heeft. Ruig en ongerept met prachtige gletsjers, en met een aantal van de mooiste boeddhistische kloosters die ik ken. In Nepal blijft het Everest-gebied een favoriet. Er wordt door sommigen nogal geringschattend gedaan over het feit dat het ‘platgelopen’ is, maar het blijft gewoonweg indrukwekkend als je oog in oog staat met die bergreuzen. Ik heb het vorig najaar voor het eerst in een soort luxeversie gedaan met toplodges en een helivlucht, en dat is iets wat me steeds zal bijblijven. In Bhutan probeer ik meer en meer de vallei van Haa te promoten. Veel mensen gaan er voor een dagtrip heen vanuit Paro, maar dan zit je lang in de auto. Ik verbleef er recent enkele dagen in een mooie heritage lodge en maakte verschillende wandelingen door de vallei. Het was landelijk Bhutan op zijn best!” (EB)
Meer info over MyHimalaya & de op maat reizen van Rik Van Belle vind je op www.myhimalaya.be
Foto’s @ Rik Van Belle & Bruno Vandenbussche
