19/06/2024- Sinds maart van dit jaar rijd je met de nachttrein rechtstreeks naar Praag vanuit Brussel of Antwerpen. Dat doe je op The Good Night Train van European Sleeper. Leuke bestemming en interessant concept, en dus besloten wij objectief uit te testen of een “Good Night” op zo’n trein daadwerkelijk tot de mogelijkheden behoort. Jonathan ging voor ons op pad/reis.

 

@European Sleeper

European Sleeper is een Nederlands-Belgisch bedrijf dat in 2021 werd opgericht en vorig jaar ritten tussen Brussel en Berlijn begon aan te bieden om het reizen met de nachttrein nieuw leven in te blazen. Dat bleek niet zo eenvoudig. Er waren nauwelijks slaaprijtuigen beschikbaar, waardoor alles gehuurd moest worden. Dat resulteerde in een stel vrij oude toestellen, die men op termijn wil aankopen om grondig te renoveren. Zover zijn we helaas nog niet, maar de lancering was alvast een succes. Daarom besloot het bedrijf dit jaar het traject uit te breiden tot in Praag, en die reis wilden wij graag eens aan den lijven ondervinden…

 

Het traject in een notendop

Vertrekken deed m’n trein alvast stipt op tijd: maandagavond iets na acht, in Antwerpen-Centraal. Omdat ik zo’n lieve jongen ben, kreeg ik bovendien een hele slaapcabine voor mezelf ter beschikking. De meeste reizigers hebben die luxe niet en zullen hun plekje moeten delen. Op maandag, woensdag en vrijdag rijdt de trein richting Praag en op dinsdag, donderdag en zaterdag bolt hij weer terug. Onderweg wordt er regelmatig gestopt, met Rotterdam, Den Haag, Amsterdam, Berlijn en Dresden als voornaamste haltes. Zonder ongelukken sta je om 11u ’s ochtends in het mooie hoofdstation van Praag. Da’s zo maar even vijftien uur later, wat de reis gevoelig langer maakt dan de anderhalf uur die je zou vliegen vanuit Zaventem. Verliest European Sleeper dan bij voorbaat van die korte vlucht, of is het een valabel alternatief? Da’s de hamvraag van vandaag. En omdat iedereen ondertussen weet dat treinen veel duurzamer zijn dan vliegtuigen, zullen we ons concentreren op de reiservaring op zich.

 

Cabines en prijzen: drie comfortniveaus

De trein biedt drie verschillende formules aan. Wie op z’n geld zit kan een stoeltje boeken. Da’s het goedkoopst, maar vijftien uur rechtzitten doe ik enkel als ik de volgende ochtend in Australië aankom. De tweede mogelijkheid zijn de couchettes (zo ééntje had men voor mij geboekt). Dat zijn cabines voor maximum vijf mensen met vrij smalle opklapbedjes (inclusief kussen, sloop en dekentje) waardoor je overdag kan zitten en ’s avonds liggen. Voor mij was alles ruim genoeg; de gemiddelde basketploeg zal zich helaas in wat bochten moeten wringen. Voor het meeste comfort boek je een bed in een cabine van drie: zachter, breder en minder volk. Je kan een cabine ook privatiseren, maar dat kost uiteraard meer. Op de website staan prijzen richting Praag vermeld vanaf 39 Euro voor een stoel, 69 Euro voor een couchette en 129 Euro voor een bed. Da’s leuk, maar na wat testen op de boekingspagina viel alles naargelang de datum vaak heel wat duurder uit. Reken voor de veiligheid een paar honderd euro voor een ligplaats heen en terug. Voor het prijsverschil met het vliegtuig moet je het in veel gevallen alvast niet doen.

 

Netheid en veiligheid op de trein

De cabines zien er momenteel nog wat gedateerd uit, maar waren wel kraaknet. Het personeel checkt je in, legt uit hoe het bed werkt en is over het algemeen uitermate vriendelijk en behulpzaam. De toiletten zijn basic trein-wc’s, maar qua netheid had ik ook hier niets op aan te merken. Je koffer kan je kwijt onder de onderste couchettes of in een ruimte boven de deur van je cabine (als vijf mensen megakoffers bijhebben wordt het wel puzzelen). Wat veiligheid betreft zit alles snor. Cabines kunnen langs binnen worden afgesloten met een draaiknop; iedereen weet perfect in welke coupé ze moeten zijn en sommigen zijn exclusief voorbehouden voor vrouwen. Iedereen aan boord zit in hetzelfde schuitje en het gros van de reizigers wil gewoon een rustige nacht. Om dat te vergemakkelijken wordt na Amsterdam tot ’s morgens niets meer omgeroepen.

 

Eten en ontspannen

Persoonlijk vond ik – vergeet niet dat ik een privécabine had – de hele reis ontzettend ontspannend. Ik kon m’n benen strekken, zat op m’n gemak en hoewel er geen Wi-Fi aan boord is, heb ik met de 4G op m’n smartphone de hele avond Netflix gekeken terwijl de landschappen voorbijgleden. Vooral het laatste stuk tussen Dresden en Praag is prachtig. Je rijdt dan een uur of twee langs de groene oevers van de Elbe.

Ontbijt moet je op voorhand bij je ticket bestellen. Wat je krijgt is ietwat karig maar je kan er mee voort en de koffie is best lekker. Voor de kleine honger zijn er snacks aan boord, maar verwacht niet meer dan een zakje nootjes of crackers. Wat ze vreemd genoeg wel in huis hebben is hun eigen European Sleeper Weissbier: getest en goed bevonden. Mijn raad: neem zoveel mogelijk eten en drinken zelf mee aan boord. Vijftien uur zonder stevige maaltijd is best lang.

 

Kan je slapen in een slaaptrein?

Komen we uit bij de voornaamste vraag: kan je op de European Sleeper daadwerkelijk een goed uiltje knappen? Wat mezelf betreft kan ik daar enkel positief op antwoorden. Ik viel rond één uur ’s nachts in slaap en werd pas rond een uur of acht (Berlijn was al gepasseerd) weer wakker. De trein schommelt heen en weer, stopt geregeld en is niet bepaald geruisloos, maar dat heeft me eerder in slaap gewiegd dan gestoord. Moeilijke slapers brengen best oordopjes en een masker mee, maar ik heb ze niet nodig gehad. Andere reizigers hoorde ik nauwelijks. Verbazend fris kwam ik in het centrum van Praag aan: op twee minuten stappen van m’n hotel en met nog de hele dag voor me. Praktisch gezien heb ik me door de nachttrein te nemen dus een extra hotelnacht bespaard (wat in de gemaakte kosten ten opzichte van het vliegtuig verrekend mag worden).

 

Oordeel en conclusie

Pessimisten zouden kunnen zeggen dat de European Sleeper buiten het ecologische aspect weinig voordelen biedt ten opzichte van het vliegtuig. Het is zeker niet altijd goedkoper en de reis duurt veel langer (los van de extra uren die je in de luchthaven kwijt bent). Toch raad ik iedereen aan het minstens een keer te proberen voor de ervaring op zich. Wie er zich er op voorbereidt, kan van de treinreis een waardevol onderdeel van een vakantie maken. Stress heb je niet, de wereld passeert langs je raampje en je komt ontspannen middenin de stad aan. Mijn ervaring hangt natuurlijk sterk af van het feit dat ik alleen in een cabine zat. Ik zou het iets minder leuk hebben gevonden om vijftien uur lang met vier vreemden opgescheept te zitten, maar wie hostels gewend is maakt daar geen al te groot punt van. Idealiter huur je een cabine af met een paar vrienden of collega’s, neem je genoeg eten en drank mee en maak je er een avontuur of een soort korte kampeertrip van.

En Praag zelf is natuurlijk ook niet mis!

 

Tekst en foto’s: Jonathan Ramael van Trotop