24/07/2018- Zuidelijk Afrika wordt geassocieerd met safari’s en roadtrips door uitgestrekte landschappen. Maar weinigen weten dat je daarnaast ook kan cruisen in de “laagste landen” van Afrika. Naast haar grote aanbod Europese riviercruises biedt CroisiEurope immers ook enkele exclusieve cruises aan in iets exotischere oorden & hun nieuwste (niet-Europese) aanwinst is de “African Dream”, een houseboot die sinds januari op het Karibameer in Zimbabwe vaart. Een exclusieve en originele reis door zuidelijk Afrika waarin je én in lodges verblijft én een deel van de reis met max 15 medepassagiers ronddobbert op het grootste artificiële meer ter wereld. En daarbij door maar liefst 4 landen (Zuid-Afrika, Namibië, Botswana en Zimbabwe) trekt. Travel Like A Pro testte deze droomreis voor je uit!
“Let me do a rooster, let me do an angry dog, let me do…” We lunchen bij Alina, een eettentje in township Soweto in Johannesburg. De man, een perfecte dierenimmitator, weet van geen ophouden. Na veel bijval en een paar extra dollars in zijn zak krast hij weer op, op zoek naar nog meer erkenning. Onze erg mondige gids neemt ons mee naar het huis van Mandela en het monument ter herinnering aan de studentenstrijd van 1976 en legt de hele geschiedenis van het zwarte verzet in klare taal uit. We realiseren ons dat we in de enige straat ter wereld rondlopen waar twee Nobelprijswinnaars van de vrede hebben gewoond: Mandela en Desmond Tutu. Een wandeling doorheen de geschiedenis van Zuid-Afrika.
Cascades, een CroisiEurope lodge met klasse
Als we in Kasane in Botswana aankomen, moeten we meteen weer een grens over. De eigen CroisiEurope lodge Cascades ligt nl. niet in Botswana maar in Namibië, op een eilandje in de Zambesi. Meteen de start van een uitgebreid landhopparcours, want we verblijven vlakbij het vierlandenpunt, waar Namibië, Botswana, Zimbabwe en Zambia elkaar recht in de ogen kijken. Als we het Kaisakanaal naar onze lodge op het Ntwela eilandje nemen, lijken de papyrusplanten op de oever de perfecte habitat voor heel wat watervogels. Hier en daar zien we ook een paar ogen van een nijlpaard boven het water uitsteken. Zij zijn heer en meester op de Zambesi. Charles, de nog erg jonge manager (24) die de lodge met een savoir faire leidt die zijn leeftijd ver overstijgt, vertelt ons dat we ook een vaste huisgast hebben, Hippoliet, een enorm nijlpaard met een ochtendhumeur. We kunnen dus maar beter uitkijken.
De lodge heeft 8 villa’s en een prachtig terras dat uitkijkt op de Zambesi waar we s’avonds wat kunnen nakletsen bij een houtvuurtje. De gemeenschappelijke ruimte straalt klasse en traditie uit. En ook in Afrika legt het Franse CroisiEurope de lat hoog wat gastronomie betreft. De chef, die voortreffelijk werk levert, is net als zijn collega’s van de African Dream opgeleid in de lodge door een topchef uit Zuid-Afrika. Het hele team, 22 in het totaal zijn afkomstig van Impalila, een buureilandje op de Zambesi. We hebben amper de tijd om van onze mini pool op ons privé terras te genieten, want het programma zit behoorlijk vol. En al logeren we maar drie van de negen dagen effectief op een boot, varen doen we de hele tijd, want een motorboot is ons enige vervoermiddel op dit eilandje. Water is dé protagonist van deze reis.
Chobe, een olifantenparadijs
‘This place is a passport killer,’ lacht onze gids. En dat is een understatement, we hoppen minstens 4x per dag van Namibië naar Botswana en terug en bij elke overgang krijgen we een stempel. Ook voor Chobe NP moeten we de grens over. Als je olifanten wil spotten is het hier, er leven er zomaar even 100.000, goed voor een kwart van de totale Afrikaanse populatie. Opvallend is dat we veel meer dieren zien vanop ons bootje dan met de 4X4. Vogels zijn er bij de vleet, visarenden, maar ook wevertjes, ijsvogels en massa’s reigers, zelfs een maraboe.
Giraffen kijken ons nieuwsgierig na, twee impala’s vechten voor het leiderschap aangemoedigd door de hele kudde, het lijkt alsof we door een fotoboek varen. Ook een bijzonder grote familie olifanten, met veel baby’s daalt plots af naar de rivier. Ze drinken synchroon, slurven in dezelfde richting een paar honderd liter uit de Chobe. Alleen katachtigen zien we niet. Lenny heeft een goeie tip voor ons: ‘focus niet teveel op de big five, de ugly five zijn een veel haalbaardere kaart,’ lacht hij. Gieren, bavianen, nijlpaarden, maraboes en knobbelzwijnen kunnen we idd afvinken op het einde van de dag.
Water oppompen met een fiets
Op Impalila, ons buureiland, steekt CroisiEurope een extra lodge volledig in een nieuw jasje, want in 2020 wordt er een tweede boot gelanceerd op het Karibameer. Er wonen 1400 mensen verspreid over 30 dorpjes. Een deel van hen werkt voor de lodges. Verder zorgen visvangst en een beetje landbouw voor brood op de plank. Elk dorp bestaat enkel uit familieleden die rond de compound van de grootouders wonen. We ontmoeten Tom een Rastafari die oogt en praat als een echte Jamaicaan, al is hij nooit van zijn eiland geweest. Kinderen zijn uitgelaten en poseren met plezier voor de camera. Driekwart van hun leven speelt zich af op en in het water.
Voor de weinige landbouw die ze er hebben wordt er water opgepompt uit de Zambesi met een fiets, een geniaal idee en meteen een perfect fitnessprogramma.
‘s Avonds is de lodge een oase van rust en stilte, af en toe verstoord door het gemopper van Hippoliet. Na een heerlijk diner dat de plaatselijke chef met veel passie bereidt is het leuk om wat na te kletsen met een amarula op het terras. CroisiEurope organiseert ook regelmatig ontmoetingen met de lokale bevolking. Een Namibiër uit een naburig dorpje vertelt over het dagelijkse leven in dit gebied en hoe hij als jongeman meevocht in de Namibische onafhankelijkheidsstrijd, een echte eye opener.
De African Dream
Meer dan een uur vliegen we in een bush vliegtuigje over het 290 km lange Karibameer in Zimbabwe, dat volledig omringd is door jungle. Behalve wat dieren zien we niemand, ook geen huizen of lodges, dit is het einde van de wereld, maar wel een heel mooi einde!
De houseboat van CroisiEuope ligt ons glimmend op te wachten aan het Zebra eiland, een van de 293 eilandjes op het immense meer. De African Dream heeft zijn naam niet gestolen, alleen al de omgeving doet wegdromen naar de tijd van de ontdekkingsreizigers. De cruise director is de Vlaamse Evy Duville. Nu zij gedurende de eerste maanden alles in goede banen heeft geleid, zit haar taak er bijna op. Girl power, want de rest van de 10 koppige crew is mannelijk. Behalve een Fransman die technische ondersteuning geeft, bestaat het team ook hier volledig uit locals.
En dat de opleiding van de Zuid-Afrikaanse chef vruchten afwerpt, bewijzen de twee jonge chefs, die gepassioneerd door hun job elke dag kunstwerkjes op ons bord toveren. Net als in de lodge is er plaats voor 16 mensen en zijn er 8 prachtige kajuiten, waarvan twee met balkon.
Maar de meeste tijd brengen we door op het gezellige bovendek, met een 360° panorama.
Een bevreemdend landschap
Hét fenomeen op het Karibameer zijn de half verdronken bomen die bij de bouw van de dam in 1958 overspoeld werden met water. Niet alleen alle dorpjes zijn toen verdwenen, er werden ook bijna 6000 dieren gedeporteerd naar Zimbabwe in wat nu het Matusadona NP is. De meeste van de intussen 60 jaar dode bomen zien we in de Gache Gache rivier, een sensationeel mooi, maar bevreemdend landschap. De grillige takken zijn niet alleen een lust voor het oog, het is ook een paradijs voor vogels die er azen op vis. Wanneer in de late namiddag de lucht bijna zwart kleurt en de zon door het wolkendek probeert te breken, zorgt dat voor een spectaculair, bijna surrealistisch licht. Het meer toont op een paar dagen al haar gezichten, want ook in volle zonlicht is het betoverend mooi en bij zonsondergang is het zelfs pure visuele poëzie. Maar vooral het alleen op de wereld gevoel op dit meer is uniek, er is werkelijk niemand te zien buiten wat plaatselijke vissers die met grote netten kapenta vangen, minuscule visjes die gedroogd worden en een perfecte snack zijn bij het aperitief.
Onuitputtelijk waterreservoir
Het mooie aan Matusadona NP is de constante aanwezigheid van het meer. Een onuitputtelijk waterreservoir dat voor de dieren van levensbelang is. Het enorme grasland dat eraan grenst loopt dan ook vol wild en ook hier zwaaien olifanten de plak. Wanneer plots een arend een witte reiger als ontbijt wegrist, en alle andere reigers tegelijk in paniek opvliegen zetten een paar olifanten het op een lopen. Een prachtig beeld. Niet lang daarna spotten we leeuwen die volgevreten nog tot weinig in staat zijn. Zelfs de massa’s impala’s op de grasvlakte laten hen volledig koud.
De twee welpjes zijn de enigen met nog wat energie. Een paar jonge olifanten die een robbertje vechten in het water zorgen voor het nodige entertainment. Ze storen zich allerminst aan onze aanwezigheid. ’s Avonds op de boot hebben we dus genoeg gespreksstof terwijl we met open mond naar de overvolle sterrenhemel staren en een perfect heldere melkweg.
Met de helikopter over de Vic Falls
Als apotheose bezoeken we de Victoria Falls, de grootste waterval van Afrika, op amper 60km van het meer. Na een lunchcruise op de Zambesi, doet ‘The Smoke that Thunders’ zijn naam alle eer aan. Het debiet na het regenseizoen is zo groot dat de mist tot op 40 km te zien is en delen van de waterval zich achter dat mistige gordijn verbergen. Toch blijft het enorm spectaculair. Vanuit de helikopter, een optie die CroisiEurope aanbiedt, is het nog indrukwekkender. De kers op de taart van een reis die volledig rond water draait.
Wie wil kan zijn reis nog verlengen met vier dagen in de Kaap.
Meer info bij CroisiEurope of natuurlijk via je reisagent.
